Kracht van de natuur
Eergisteren heb ik je voor het eerst ontmoet…
Toen ik naar buiten keek in mijn tuin, zag ik jou.
Had het gevoel, hee gaat het wel goed met jou?
Ineens was je weer weg…
Je wilde je even laten zien, mijn aandacht trekken.
Gisteren was je er weer.
Het viel mij op dat je wat uit evenwicht was.
Je herstelde je en vloog een paar centimeter verder.
Oh, je mist je rechter pootje!
Iedere keer als de Koolmezen en Pimpelmezen voer op de grond achterlaten, ben jij daar.
Je wacht geduldig en eet wat er is, op je gemak.
In de tussentijd hou je alles om je heen in de gaten.
Spontaan noem ik je Vink Jacob.
Ook vandaag ben je er weer…
In de tussentijd heb ik wat extra voer op een lage schotel voor je neergelegd.
En toch, toch kom je weer samen eten met de Mezen.
Even komt het in mij op om de Dierenambulance te bellen. Gelijkertijd gaat die gedachte weer weg.
Immers je bent krachtig, zelfstandig en wijs.
Je kunt het zelf aan, luistert puur naar je intuïtie, ontvangt wat er is.
Ik laat jou, geniet van jou, zet af en toe wat lekkers voor jou neer…
De boodschap van jou aan mij is helder:
de natuur is krachtig, wijs, vertrouwt op wat is en zelfreddend.
Dank je wel Vink Jacob dat jij er bent!
30 december 2024
Ruim 10 dagen later na het schrijven van het blog over Jacob vul ik heel graag wat toe.
Het is duidelijk dat Jacob geen poot mist…
Zijn rechter poot is er gelukkig nog.
Soms heb je je poot even laten zien.
Sinds gisteren steun je er ook weer op en hip je op 2 pootjes.
Je komt meerdere keren per dag voer halen, nog steeds samen met de Mezen.
Zo laat je mij zien Jacob, dat met tijd, vertrouwen en geduld heling kan ontstaan.
Ik heb vertrouwen dat jouw poot volledig zal herstellen. Ik gun je alle kracht hiervoor Jacob!
0 reacties